-
1 zbrzy|dzić
pf Ⅰ vt książk. (obrzydzić) to make [sb/sth] unbearable- zbrzydziła mężowi życie ciągłym narzekaniem her constant nagging made her husband’s life unbearable, she made her husband’s life unbearable with her constant naggingⅡ zbrzydzić się 1. (uczynić się brzydkim) w roli staruchy zbrzydziła się nie do poznania she made herself up to look ugly for the part of the old woman 2. (mieć dość) to become fed up- zbrzydziła mu się i praca i rodzina he was fed up with his work and with his family3. (zniechęcić się) to become disgusted (do kogoś/czegoś with sb/sth)- pod koniec życia zbrzydził się do samego siebie towards the end of his life he became disgusted with himselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbrzy|dzić
См. также в других словарях:
zbrzydzić — dk VIa, zbrzydzićdzę, zbrzydzićdzisz, zbrzydź, zbrzydzićdził, zbrzydzićdzony 1. «wzbudzić w kimś zdecydowaną niechęć do czegoś, obrzydzić coś komuś» Zbrzydziła mężowi życie ciągłym narzekaniem. 2. przestarz. (zwłaszcza w połączeniu zbrzydzić… … Słownik języka polskiego
